bedri rahmi eyüboğlu

"bize okulda bir sürü gereksiz şey öğretirlerdi ama denizin güzelliklerini öğretmek kimsenin aklına gelmedi" diyen büyük insan. ressam. dahi.

Dol Karabakır Dol, Yaradana Mektuplar, Karadut, Delifişek çok önemli eserleridir. Ressamlığını bir tarafa koy edebi yönü bile bir başkadır.

karadutum,çatalkaram,çingenem mısralarını kağıda döktüğü sıralarda benim memleketim de ikamet ediyormuş hatta kitabı da var sanırım iskiliple alakalı ama gel gör ki iskilip halkının yüzde doksanının bundan haberi yok

"seni düşünürken bir çakıl taşı ısınır içimde bir kuş gelir yüreğimin ucuna konar bir gelincik açılır ansızın bir gelincik sinsi sinsi kanar seni düşünürken bir erik ağacı tepeden tırnağa donanır deliler gibi dönmeğe başlar döndükçe yumak yumak çözülür çözüldükçe ufalır küçülür çekirdeği henüz süt bağlamış masmavi bir erik kesilir ağzımda dokundukça yanar dudaklarım seni düşünürken bir çakıl taşı ısınır içimde."

"en azından üç dil bileceksin en azından üç dilde ana avrat dümdüz gideceksin en azından üç dil çünkü sen ne tarih ne coğrafya ne şu ne busun oğlum mernus sen otobüsü kaçırmıs bir milletin çocuğusun"

arkadaş dökümü evvela dişlerimiz döküldü sonra saçlarımız arkasından birer birer arkadaşlarımız şu canım dünyanın orta yerinde yalnız başına yapayalnız kırılmış kolumuz, kanadımız tatlı canımızdan usanmışız bir şüphedir sarmış yüreğimizi ya kendini aldatıyor demişiz ya bizi bir şüphedir demir atmış ciğerimize pamuk ipliği ile bağlamışlar bizi düğüm üstüne düğüm şöyle dursun bir çalım bir kurum hepimizde nereden inceyse oradan kopsun bu canım dünyanın orta yerinde hayvanlar kadar bağlanamamışız birbirimize yalan mı? gözünü sevdiğim karıncalar i̇şte: hamsiler sürü sürü arılar bölük bölük geçer leylekler tabur tabur ya bizler? eşref-i mahlukat! .. boğazımıza kadar kendi murdar karanlığımıza gömülmüşüz bizler bölük bölük, bizler tabur tabur bizler sürü sepet yalnız birbirimizi öldürmüşüz

Evli olduğu halde öğrenci olan Mari Gerekmezyan'a aşık olan şairdir. Onun için karadut şiirini yazmıştır. "karadutum, çatal karam, çingenem nar tanem, nur tanem, bir tanem ağaç isem dalımsın salkım saçak petek isem balımsın a gülüm günahımsın, vebalimsin."

“Sevmek güzel meslek ama zor. Can dayanıyor dayanmasına ama yürek gitti gidecek.”

benim için çok çok özel bir isim. fakat birçokları gibi şiirleri dolayısıyla değil. ben 4. levent'te yaşıyorum, sürekli de levent'te bulunuyorum. küçüklükten beri buralarda bulunduğu atmosfere meydan okuyan, çirkin binalara inat oradaymış gibi duran, insanın dakikalarca bakası gelen mozaikler fark ederdim. daha adını bile bilmiyordum tabii küçükken ama fark ediyordum bunları belirli bir kişinin yaptığını. benim için bunları bulmak, keşfetmek kadar zevkli çok az şey oldu. oyun oynayanlar bilir, bazı yapımlarda easter egg denen şeyler vardır. bu easter egg'leri fark etmek, bulmak kimi zaman oyunun kendisinden bile zevklidir. işte bu mozaikler de benim için tam öyleydi. gökdelenlerin arasından geçerken küçük bir pastanenin üstünde bana bakıyordu bazen. kimi zaman da basketbol oynadıktan sonra yorgun argın eve dönerken bilmediğim yerlerden gidiyordum ki yine yeni bir tanesi, hiç görmediğim muhteşem bir mozaik daha var. bu eserlerin bedri rahmi eyüboğlu'na ait olduğunu da lisede öğrendim. o kadar adı geçiyordu, harika şairdi ama bu güzellikleri onun yaptığını bilmiyordum. hemen internetten bakındım vs. benim gibi başkaları da varmış bu mozaiklerin peşinden giden. hatta bir kitapta güzelce fotoğraflayıp koymuşlar. arşivlendiğini görünce çok sevinmiştim. yani, benim için çok çok önemli bir insandır. içimdeki küçük kaşifi çıkarmamda büyük rolü vardır. sürekli görüp en sevdiğim mozaiği ise şudur.